Thursday 20 October 2011

Σκοτάδι...

...απ' αυτό που σε τυλίγει, σε αγκαλιάζει... που σε κάνει να θες να βουλιάξεις και να αφεθείς εκεί, στην παγωμένη του ηρεμία... Να κλείσεις τ' αυτιά σου στα χέρια σου και να σφαλίσεις τα μάτια, να μην ξέρεις, να μη θυμάσαι, να... λείψεις για μια στιγμή απ' τη ζωή σου...

Αλλά αυτό που σε πνίγει πιο πολύ, που κλείνει τα πνευμόνια σου και σου κόβει την ανάσα... είναι ένα γαμημένο ερώτημα: τι σκατά άνθρωπος είμαι;...

1 comment:

  1. Είσαι ο ίδιος άνθρωπος που με τράβηξε κοντά του με το σκοτάδι και το φως του! Είσαι ο άνθρωπος που θαύμασα και λάτρεψα όσο ελάχιστους ανθρώπους στη ζωή μου! Είσαι ο άνθρωπος που μου χάρισε μερικά από τα πιο όμορφα δώρα που μου έχει κάνει ποτέ η ζωή! Είσαι ο άνθρωπος με τον οποίο μοιράστηκα μερικές από τις πιο συγκλονιστικές και όμορφες στιγμές της μικρής ζωής μου! Είσαι ο άνθρωπος που ξύπνησε μέσα μου τον Άνθρωπο που νόμιζα ότι είχα χάσει για πάντα! Είσαι το σκοτάδι και το φως μου! Είσαι ο άνθρωπος που αγάπησα όσο κανέναν άλλον στη ζωή μου. Είσαι ο άγγελός μου κι ο καθρέφτης μου, η αδερφή μου και η σύντροφός μου. Είσαι όλα αυτά μαζί κι ακόμα περισσότερα... Και σ' αγαπάω! Και θα σ' αγαπάω για πάντα! ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ!!!

    ReplyDelete